Η ομάδα μας παρουσίασε για πρώτη φορά στις Βρυξέλλες το διαδραστικό μονόλογο του Duncan Macmillan «Every Brilliant Thing» – «Όλα Τα Υπέροχα Πράγματα» σε δύο γλώσσες. Στα αγγλικά με την Κορίνα Hamilton – Fowle και στα ελληνικά με τη Βίκυ Καρκάνη. Οι παραστάσεις ανέβηκαν στις 22, 23 και 24 Μαρτίου 2019 στη σκηνή του θεάτρου L'Arrière-scène.
Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα
Η ελληνική παράσταση επιλέχθηκε (ανάμεσα σε 32 υποψηφιότητες) και διαγωνίστηκε στο 9ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου Ιεράπετρας.
Ένας μονόλογος...
...σε δύο γλώσσες...
...με δύο πρωταγωνίστριες!
Μια ιστορία ανθρώπινη, τρυφερή, γλυκόπικρη, συγκινητική,η οποία ξεδιπλώνεται με τη βοήθεια των θεατών
και μας προτρέπει να αναλογιστούμε, να παρατηρήσουμε γύρω μας, να θυμηθούμε...
όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα, για τα οποία αξίζει να ζούμε.
Συντελεστές
Σκηνοθεσία:
Χρύσα Μπαλτζάκη, Κυπριανός Μουτεβελής
Mακιγιάζ:
Κυπριανός Μουτεβελής
Έπαιξαν:
Κορίνα Hamilton-Fowle, Βίκυ Καρκάνη
Ήχος: Αλέξανδρος Ζερβάκης
Σύμβουλος σε θέματα ψυχολογίας:΄Ολγα Κοτρώτσου
Box office:
Αιμιλία Κίτσιου, Γιώργος Φωτεινίδης - Ρεθεμιωτάκης
Αφίσα: Φώτης Δορκοφύκης
Μετάφραση στα ελληνικά:
Βίκυ Καρκάνη – Κυπριανός Μουτεβελής
Πληροφορίες
Σημείωμα των σκηνοθετών:
Το «Όλα Αυτά Τα Υπέροχα Πράγματα» έπεσε στα χέρια μας κατά τύχη και, καθώς ψάχναμε για το επόμενο πολυπρόσωπο έργο για την ομάδα μας, το διαβάσαμε απλώς και μόνο από περιέργεια. Από την πρώτη σελίδα νιώσαμε ότι έχουμε στα χέρια μας κάτι πολύ ξεχωριστό και μόλις το ολοκληρώσαμε δεν είχαμε καμία αμφιβολία: Αυτή ήταν μια ιστορία που άξιζε, που έπρεπε να ειπωθεί! Και ξέραμε ακριβώς ποιες ήταν οι δυο υπέροχες ηθοποιοί που έπρεπε να την πουν!
Αυτό που δεν ξέραμε – αλλά ανακαλύψαμε στην πορεία - όλοι εμείς που συμμετείχαμε στο στήσιμο αυτής της παράστασης είναι ότι ένα έργο μπορεί να έχει τόση δύναμη ώστε να σε κάνει να αρχίσεις να βλέπεις τον κόσμο διαφορετικά, όπως ίσως τον έβλεπες ως παιδί κι έχεις πια ξεχάσει… Άλλωστε όταν ένα έργο που έχει ως κεντρικό θέμα την κατάθλιψη και την αυτοκτονία καταφέρνει να γεννήσει μέσα σου – κι ελπίζουμε να το νιώσετε κι όλοι εσείς που βλέπετε την παράσταση – περισσότερη αγάπη και όρεξη για ζωή, τότε είναι φανερό ότι ο συγγραφέας του, ο Ντάνκαν Μακμίλαν έχει καταφέρει κάτι σπουδαίο. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του ο στόχος του ήταν να μιλήσει για την κατάθλιψη και την αυτοκτονία με ένα χρήσιμο και ενδιαφέροντα τρόπο και να μπορέσει να πει σε όσους το έχουν ανάγκη «Δεν είσαι μόνος, δεν είσαι περίεργος, θα το ξεπεράσεις και πρέπει απλώς να κρατηθείς/να κάνεις υπομονή.»
Κορίνα Hamilton - Fowle
Corina is half-Greek half-South African, who lived most her life in South Africa, Greece, Italy, England, Brussels…and has always struggled to answer the question of where she is from. One thing that was always clear is that she loves acting.
Her first play was at the age of four, where she was supposed to follow someone on stage and copy their movements, so when that character fell asleep she naturally pretended she was asleep for the rest of the play. So much so that the actors thought she was really asleep (!), and carried her backstage in an improvised skit… She was instantly hooked! For the rest of her life she acted in at least one play per year, won prizes in Pan-Hellenic competitions, and went on to study theatre at the University of Kent. There she discovered that the world of acting was big and scary, a very steep ladder she had to climb. As she was always afraid of heights, she moved to Brussels and started a 9-5 job. The bug however never left her and she was lucky enough to join Alma theatre group, where she found a happy medium of following her passion without losing it.
“Every Brilliant Thing is one of the most gripping plays I have ever read. When I first realized it was tackling subjects such as suicide and depression I was terrified. However, after reading it I understood it was anything but scary. It manages to be deeply moving, yet has such a sweet and human approach to life, that when the play ends you aren’t left with emotional scars, but rather a feeling of catharsis. So, buckle-up and enjoy!”
Βίκυ Καρκάνη
Η Βίκυ γεννήθηκε στην Αθήνα το Φεβρουάριο του 1987 και υιοθετήθηκε από το Βέλγιο το Φεβρουάριο του 2012. Όταν ήταν μικρή, φρόντισε να ενημερώσει από νωρίς τους γονείς της ότι θα γίνει ηθοποιός. Συνήθιζε άλλωστε να φοράει το σεντόνι του κρεβατιού της σαν "μπέρτα" και να παίζει θέατρο στον παππού της μέχρι εκείνοι να γυρίσουν από τη δουλειά (...ακόμα το κάνει όταν είναι μόνη στο σπίτι)
Στο σχολείο γέμιζε το θρανίο της με Σαιξπηρικά αποφθέγματα και ήταν πρώτη στις θεατρικές παραστάσεις (...είτε της το ζητούσαν, είτε όχι). Στο Πανεπιστήμιο έφτασε λίγο έξω από την πόρτα του Εθνικού Θεάτρου για εισαγωγικές εξετάσεις, αλλά βλέποντας την πολυκοσμία γύρισε σπίτι... Έτσι τελείωσε τις σπουδές τις στις Πολιτικές Επιστήμες και Διεθνείς Σχέσεις και έκανε πολύ σοβαρές δουλειές στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για πάνω από 6 χρόνια
Έγινε μέλος της ομάδας ΑλΜΑ το Μάη του 2017 αλλά νιώθει ότι ξέρει τον Κυπριανό και τη Χρύσα εδώ και χρόνια (...όπως και όλα τα μέλη της ομάδας δηλαδή). Οι ημέρες που ανέβηκε στη σκηνή με το "Θέλω μια Χώρα" ήταν μερικές από τις πιο ευτυχισμένες της ζωής της
Όταν δεν έχει πρόβα, ασχολείται με το σύζυγό της το Σπύρο και το σκύλο τους τη Φίρμα. Α! Όταν ήταν πιο νέα, έκανε και δύο μικρές παραστάσεις στα ρώσικα, αλλά δεν τις θεωρεί σημαντικές για να τις αναφέρει
